تحریم کره تا خودکفایی کره

تحریم کره بخشی از پروژه فلج سازی جمهوری اسلامی ایران در نبرد اقتصادی غرب علیه ایران بود، پروژه ای که نه به براندازی نظام بلکه به خودکفایی و اقتدار ایران بدل شد. با آغاز تحریم‌های ظالمانه غربِ مستکبر علیه ایرانِ مستقل، دولت جمهوری اسلامی ایران تقاضای واردات کره را به هر نحو از بخش خصوصی داشت و برای آن نیز ارز ترجیحی نیز اختصاص می‌داد تا واردات این محصول برای بخش خصوصی توجیه پذیر شود. چندی نگذشت که ارز ترجیحی به ارز نیمایی تبدیل شد. در فاز آخر نیز دولت بطور کامل اختصاص ارز برای این محصول را برداشت و واردات آن را نیز ممنوع نمود.

این سیر سبب شد تا میزان وابستگی کشور به کره وارداتی به مرور کم رنگ شود تا ایران در راستای خودکفایی صنعت کره گام مهمی بردارد. کارخانه‌های تولید لبنیات در این مسیر توانستند خطوط تولید خود را چند برابر کنند تا نیازهای داخلی را پاسخ بگویند. حتی برندهایی که تنها وارد کننده کره بودند نیز تصمیم بر تأسیس خطوط تولید گرفتند.

تحریم کره و انتخابات ریاست جمهوری

در سال‌های ابتدایی دهه نود که ایران شاهد تحریم‌های سختگیرانه غرب مستکبر علیه ایران مقتدر بود و به زعم خودشان تحریم‌های فلج کننده را علیه ایران اعمال کرده بودند، تحریم کره بسیار چالش برانگیز شد. این موضوع حتی بعدها مستمسکی برای بازی‌های انتخاباتی نامزدهای ریاست جمهوری قرار گرفت.

آن جایی که جهاگیری معاون حسن روحانی که در قامت یک کاندیدای پوششی وارد عرصه انتخابات شده بود و وظیفه آن پرت کردن حواس‌ها از روی شخص رئیس جمهورِ ناکارآمد به روی حواشی غیر ضروری بود، به نکته‌ای اشاره کرد که به تاریخ تحریم کره در ایران بر می‌گردد. اسحاق جهانگیری در گفتاری که بعدها به شدت مایه تمسخر و طنز منتقدین قرار گرفت اشاره کرد که ای مردم ایران یادتان هست که کره نداشتید.

“مردم عزیز! یادتان می‌آید وضع اقتصادی ما چه بود؟ دارو پیدا نمی‌شد؟ بیماران خاص و سرطانی چه عذابی می‌کشیدند از بی‌دارویی؟ کره، شیر و شیرخشک پیدا نمی‌شد؟”

تحریم، ایران را به خود آورد. رهبر عظیم شأن جمهوری اسلامی حضرت آیت الله خامنه‌ای از قبل از تحریم‌ها دولت و ملت را به سمت اصلاح الگوهای اقتصادی دعوت می‌کردند. تبلور این موضوع را می‌توان در شعارهای نوروزی ایشان مشاهده نمود.

تحریم کره و اقتصاد مقاومتی

از بعد تحریم نیز ایشان مفهومی به نام اقتصاد مقاومتی را نظریه پردازی کردند. هر چند در ابتدا برداشت عده‌ای به خطا و یا یه به عمد آن را همان ریاضت اقتصادی غرب ورشکسته معرفی می‌کردند. اما رفته رفته مردم و مسئولین بن مایه مفهوم اقتصاد مقاومتی را دریافتند. اقتصاد مقاومتی ریاضت اقتصادی نبود بلکه به این معنا بود که اقتصاد کشور چنان قوی باشد که در برابر اِهِن و تُلُپ هر مستکبر متبختری لرزه به آن وارد نشود.

خود کفایی در صنعت لبنیات هر چند زمانبر بود اما در نهایت به یک صنعت کاملاً بومی تبدیل شد. کره که جزو اقلام استراتژیک در صنعت لبنیات به حساب می‌آمد و نیاز کشور وابسته به تأمین آن از مبادی خارجی بود اکنون تبدیل به یک صنعت مولد و اشتغال آفرین در صنعت لبنیات رسیده بود. صنعتی که دیگر محصولات بی برند خارجی یارای رقابت با این محصول بومی را نداشتند.

این خودکفایی به برنامه ریزی دقیق و مدون مدیران، میل به پیشرفت صنایع و علاقه مردم به مصرف کره ایرانی بستگی جدی داشته است. در حقیقت این تحریم بود که صنایع را به خویشتن خویش متوجه و متمرکز کرد.

تحریم کره توری برای صیادان

در سال های تشدید دوباره تحریم ها علیه ایران و تصمیم دولت به استقلال در تولید این محصول برخی رسانه‌ها سعی در ناکارآمدی موضوع استقلال داشتند یکی از تیترهای مشهور آن زمان این بود که اذعان می‌داشت که ” سهمیه بندی کره” در راه است. آنان که از روی شهوت شهرت از موضوع تحریم کره تن به جعل وقایع می‌زدند. اما اکنون رو سیاهی بر چهره رسانه‌هایی است که ته دل مردم را خالی از موهومات خود می‌کردند.

مطالب مرتبط

کره چیست و چگونه تولید می‌شود